Ik werd gegrepen door het bijzondere verhaal van een vrouw die ik zie als een van de grootste sporters van ons land. Uiteraard door haar Olympische medailles maar ook door de enorme wilskracht die ze heeft en vooral ook door haar ongelooflijk positieve houding. Haar motto “Carpe diem” draagt zij op wonderbaarlijke wijze uit. In haar boek beschrijft ze hoe zij omgaat met de steeds weer terugkerende tegenslagen.

Foto: Ton

Foto: Ton

Foto: Ton

Ik laat mijn ogen over dit eenvoudige landschap gaan, nergens door bomen versluierd en toch zo geheimzinnig. Het is kaal en maakt geen kale indruk door de talloze kleurschakeringen van de nietige planten, de mossen, de grote keien en de lege plekken. Er is niemand in de wijde omtrek en er zal ook niemand komen opdagen en toch kun je het geen eenzaam landschap noemen. Waarom niet? Ik weet het niet. W.F. Hermans, Nooit meer slapen 31e druk, pag. 187

Foto: Dirk

Foto: Dirk

Foto: Dirk

Zo’n vierenhalf jaar zat Joseph onschuldig (!) vast in Marokkaanse gevangenissen onder erbarmelijke omstandigheden. Na de verbijstering viel hij in een zwart gat en diepe depressie. De brieven van zijn moeder, familie en vrienden hielden hem op de been.

Foto: Milja

Foto: Milja

Foto: Milja

Ik heb gekozen voor onverharde zandpaden, paden die met hun verhaal maar aan één plaats verbonden kunnen zijn, Hilversum! Omdat Macfarlane in zijn boek steeds op zoek gaat naar het verhaal bij de paden is iedere foto te voorzien van een korte beschrijving. De foto’s zijn vanuit drie perspectivische hoogtes gemaakt en zo genomen dat ze onmiskenbaar gemaakt zijn in Hilversum en daarmee voor de meeste Hilversummers herkenbaar zullen zijn.

Foto: Hans

Foto: Hans

Foto: Hans

Dit is mijn ode aan dr. Max Euwe en Albert Loon. Die ervoor zorgden dat wie wil leren schaken ook dit boek ter hand nam. Vooral bedoeld voor kinderen maar ook volwassenen leerden hier mee schaken.

Hoe ervaart een oudere zelf zijn geestelijke (en vaak lichamelijke) aftakeling? Kan hij zijn omgeving nog wel vertrouwen als deze hem niet meer begrijpt? Hoe kun je communiceren als je de woorden niet meer kunt vinden? Hoe is het om te ervaren dat je alle houvast kwijtraakt? En hoe is het om je geliefde te zien afdrijven naar een gebied waar je hem niet meer kunt bereiken? Geschreven in 1984, maar nog steeds actueel en herkenbaar.

In de getoonde foto’s wordt de symboliek van de bloemen onderzocht, gezet in een moderne uitvoering van het bloemstilleven. Ook hier met een overdaad aan natuur. Sta eens stil en bewonder de foto, ontdek het verhaal.